Откако ова лето е тргната забраната за фотографирање во метрото на Ташкент, фотографот Амос Чапл е еден од првите кој ја открива уметноста и архитектурата на најстарото метро во централна Азија. До јуни 2018 фотографирањето било забрането поради специфичната секундарна улога на метро станиците – атомско засолниште. Космонавтлар станицата е позната по портретите на космонаутите, од кои еден е посветен на Валентина Терешкова, првата жена во вселената.
Керамичките ѕидни панели чии нијанси се менуваат од светло сина до црна ја имитираат Земјината атмосфера. Станицата Пактакор ја украсуваат бројни мозаици. Еден од нив прикажува цветови памук. Узбекистан е едан од водечките светски производители на памук. Станицата Ташкент е украсена со бројни керамички мурали.
Од друга страна, станицата Алишер Навој со високите сводови и специфичната архитектура потсетува на џамија. Станицата Гафур Кулом го добила името по узбекистански интелектуалец. Во текот на советската власт, инженерите чекале популацијата во градот да надмине еден милион за да се започне изградбата на метро, а условот се исполнил во почетокот на 60-тите години. Имињата на многу станици се променети по распадот на СССР. Така некогашната станица Октомвриска револуција е преименувана во Амир Темур.