Слоновите како шумари заштитници – како не штитат од климатските промени

Слоновите можат да играат клучна улога во спасувањето на планетата. Зачувувањето на популациите на критично загрозените шумски слонови е од клучно значење не само за самите животни, туку и за заштита на капацитетот за апсорпција на јаглерод во средината во која живеат, покажува новата студија.

Шумата на централна и западна Африка, која е втора по големина на Земјата, би можела да изгуби шест до девет отсто од својот капацитетот за „фаќање“ на јаглерод диоксид од атмосферата доколку исчезнат заедниците на слонови, што дополнително ќе го забрза глобалното затоплување.

Шумските слонови играат клучна улога во циклусот на загадувачи, „разредувајќи“ ги крошните на прашумите со јадење на брзорастечки повисоки стебла кои фаќаат помалку јаглерод. Ова создава повеќе простор и сончева светлина за дрвјата кои под нив побавно растат и кои фаќаат повеќе јаглерод од околината.

„Ако ги изгубиме шумските слонови, ќе ги намалиме сите напори за ублажување на климатските промени“, вели биологот Стивен Блејк од Универзитетот Сент Луис во Мисури.

„Креаторите на политиките треба сериозно да ја сфатат важноста на шумските слонови за ублажување на климатските промени за да се постигне потребната поддршка за зачувување на заедниците на овие животи. Улогата на шумските слонови во нашата глобална средина е премногу важна за да се игнорира“, додава Блејк.

Користејќи ги податоците од претходните студии и новите информации собрани на терен, тимот анализирал скоро 200.000 записи за начинот на исхрана на шумските слонови во Африка, кои опфаќаат повеќе од 800 поединечни видови растенија.

Преференцијата што слоновите ја имаат кон дрвјата со пониска густина на јаглерод се должи на хранливата вредност што ја добиваат од нив, а не на достапноста: тие се повкусни за животните и полесни за варење.

Слоновите сакаат слатко овошје

Што се однесува до овошјето, слоновите сакаат погусти дрвја, кои имаат поголемо и послатко овошје. Ова значи дека слоновите помагаат и во дистрибуцијата на семето за овие дрвја богати со јаглерод (кои апсорбираат) низ шумската територија. Некои видови дрвја не можат ни да преживеат без помошта на овие животни.

„Слоновите јадат многу лисја од дрвјата и прават голема штета. Тие ќе ги соголат лисјата од дрвјата, ќе откорнат цела гранка или ќе искорнат фиданка кога јадат, а нашите податоци покажуваат дека најголем дел од оваа штета се случува на дрвјата со мала густина на јаглерод. Ако има многу дрвја со висока густина на јаглерод, тоа е еден конкурент помалку во борбата против климатските промени, елиминирани од слоновите“, вели Блејк.

Се смета дека во моментов има помалку од 500.000 африкански слонови во дивината, што е помалку од три до пет милиони во изминатиот век. Слоновата коска е главната причина за ловот и ова драстично намалување, па во некои области бројот на стадата е намален за дури 80 отсто. Покрај тоа, уништувањето на стаништата и влијанието на луѓето и урбанизацијата заедно со развојот и проширувањето на земјоделското земјиште дополнително го намалуваат бројот на слонови.

Новата студија ја нагласува важноста на заштитата на африканските слонови, најголемите животни што шетаат на Земјата. Тие се еден од деветте видови мегатревопасни животни со телесна маса поголема од 1.000 килограми.

Сега има многу помалку мегатревопасни животни отколку порано, а тропските шуми страдаат како резултат на тоа, велат истражувачите. Во план се студии и за други региони и други видови за да се види како другите големи тревопасни животни, како што се азискиот слон и приматите, може да влијаат на здравјето на прашумите.

„Слоновите се вистински шумари. Тие ја чуваат шумата, односно стеблата со висока густина на јаглерод и ја ослободуваат од плевел, а исто така вршат огромна работа во одржувањето на разновидноста на шумата“, нагласува Блејк.