Симбиоза на уметност и природни облици преку делата на Мануел Алварез Диестро

Фотографот Мануел Алварез Диестро е автор на изложбата „Челичните пештери“ која е дел од четвртиот уметнички циклус организиран од музејот Агуас де Аликанте. Изложбата, отворена за јавноста од 8 јуни 2023 година, може да се посети до 15 септември.

Преку делата, Мануел Алварез Диестро продолжува да ја истражува урбаната состојба и начините на живеење во градовите. Делото претставува чекор напред во неговата интензивна истражувачка траекторија за различните услови кои ги нуди современиот град. Во актуелниот контекст, изложбата има за цел да го отслика ширењето на градовите низ пејзажот, како пример во случаите на Торевиеха, Бенидорм и Аликанте.

„По неколку лични патувања во овие три медитерански енклави, сметам дека типологијата по вертикала и градбите со исклучителна густина многу добро се поврзуваат со дискурсот на азиските градови. Односот на кулите во Хонг Конг има очигледна сличност со Бенидорм во Аликанте.

Во Торевиеха, хоризонталниот модел на ширење на градот, ми овозможи да ги соединам објектите со природата, како и во другите дела на изложбата во однос на азиските метрополи. На ист начин, целта на корелацијата на Аликанте со останатите градови е да се подигне перцепцијата што ја има граѓанинот за својот град. Исто така, вреднувајте ја убавината што зрачи од архитектурата во нејзиниот однос со околината, создавајќи поетски наративи кои секојдневно се оддалечуваат од нашата визија“, ќе каже авторот во својот воведен говор на отварањето на изложбата.

За време на изложбата, посетителите ќе имаат можност преку различни состаноци/дебати за улогата на архитектурата во сегашната и идната одржливост на градовите во кои Мануел Алварез Диестро ќе учествува со различни архитекти и архитектонски организации од Шпанија.

„Челичните пештери“ е името што неговиот автор го „позајмува“ од делото на Исак Асимов за иновативен фотографски предлог чија цел е да ја долови доминацијата на човечкото суштество над пејзажот, преку урбанизацијата.

Според зборовите на Асимов: „Немаше сомнеж: Градот беше кулминација на човековата доминација над околината. Не патувањето во вселената, не педесетте колонизирани светови кои сега беа толку арогантно независни, туку Градот.

Во оваа изложба, фотографот го рекапитулира овој импозантен човечки отпечаток на земјата, преку фотографии направени во Техеран, Хонг-Конг, Сеул, Дубаи, како и во поедини градови во Шпанија. Делата ги документираат различните фази во градоградењето и како новите структури се спротивставени на природата, во надреална битка од кога ќе се издигнат од земјата, додека природата исчезнува и се заменува со големата густина на градбите.