Езерото Салтон е најголемо во Калифорнија и има површина од околу 970km2. Но, за разлика од другите езера, ова не е ниту дело на природата, ниту на инженерска креација, туку е резултат на инженерска грешка од пред 110 години. Со неговото создавање, градот Салтон е потопен, а езерото станува популарна дестинација за риболов и одмор во време на 50тите години од минатиот век. Но, денес, езерото се заканува да стане вистинска катастрофа за животната средина и јавното здравје. Но, да одиме по ред…
Езерото се наоѓа во најнискиот дел на Салтонскиот басен, и неговата површина се наоѓа 71,9 метри под нивото на морето. Со широчина од 24 километри и должина од 56 километри, неговата длабочина варира во зависност од врнежите и дотоците. Максималната длабочина е околу 13 метри. Почвата во областа е исклучително плодна, но недостасувал еден од главните услови за земјоделство – извор за наводнување. Со цел решавање на овој проблем, започната е изградба на систем за наводнување во 1900 година, со мрежа од канали низ целата салтонска област. Но, каналите се покажале премали за да се справат со поголеми води и биле неквалитетно изградени, па во 1905 година се случува катастрофа. Силните долготрајни дождови и топењето на снеговите, предизвикале целосно уништуување на системот и сливање на водата во Салтонскиот басен. Санацијата и поправките започнале веднаш по катастрофата, но и по 18 месеци немало никаков успех. Немало начин да се спречи водата од реката Колорадо и други извори постојано да се слива во Салтонскиот басен. Градот Салтон бил целосно попопен и не можел да се спаси. Така настанува езерото.
Во 1928 година, од страна на Конгресот било одлучено во езерото да се исфрла отпадна вода од земјоделието, а тој процес продолжил до денес. Денес, просечната длабочина на езерото е 9 метри. Иако во времето на создавање на езерото, многу видови риби мигрирале во новиот воден басен, наскоро тие угинале поради зголемената количина на сол во езерото резултат на испарувањето и отпадната вода со соли.
Периодот од 50-тите и 60-тите на интензивно рибарење и други активности од човекот, кога овој предел е користен како излетничко место, исто така се погубни за фрагилниот еко систем на езерото. Без постојани притоки, и со постојано додавање на отпадни води богати со соли, живиот свет во езерото постојано изумира. Во 1999 започнува изумирање дури и на поголемите видови риби и птици.
Доколку езерото пресуши, тогаш тони и тони опасна прашина ќе биде сериозна закана за јавното здравје. Затоа сојузната држава Калифорнија додели средства од 2 милиони УСД за изработка на проектна документација за спас на езерото, додека федералната влада им одобрила 200.000 УСД на US Army Corps of Еngineers да помогнат во решавањето на проблемот.