Проширување на куќа со почит кон историјата и пејзажот

Проектот наречен L15 House во малиот крајбрежен град Лилесанд на југот на Норвешка реализиран е според проект на бирото Sunniva Rosenberg Arkitektur од Осло.

Објектот е изграден на семеен имот, изграден околу стар овоштарник. Во склоп на доградбата се наоѓаат трпезарија, кујна и дневна соба, како и трпезарија на отворено со поглед на градината.

За да се постигне целта, воспоставување хармонија помеѓу старото и новото, било важно да се почитува историјата на локацијата со соседните згради, како и околниот карпест пејзаж, автохтоните високи борови и култивираната градина, и да се интегрираат во целокупниот проект на новото проширување.

Распоредот на аголната основа се отвора во три насоки, од кои сите водат до различни делови од локацијата, објаснуваат норвешките архитекти за ArchDaily.

Проширувањето создава нови надворешни простори и креира нови погледи на околината, кои настојуваат да ја оптимизираат локацијата и да ја поврзат куќата со градината, местото и историјата.

Така, на пример, сонцето секое утро изгрева на исток над старата фарма и сјае директно преку главната оска на проширувањето, како и во цветната градина на запад, како потсетник на историјата на местото, поврзувајќи ги овие простори.

Со позиционирање на новиот објект паралелно со патот, ориентиран кон постоечката куќа, се создава отворен простор на југозапад, заштитен од ветер и сонце, и кој има приватност.

Исто така, посветено е внимание на идејата да се создаде зграда која ќе се гради одржливо на долг рок, како од аспект на животната средина, така и во поглед на животниот циклус и функционалноста.

Во текот на изведбата на проектот користени се најдобрите градежни техники од минатото во комбинација со материјали од сегашноста.

Наместо новата зграда да ја имитира архитектурата на постоечката куќа, која датира од 1980-тите, архитектите се одлучиле доградбата да има чисти линии и отворени површини, како и дрвена конструкција обложена со големи фасадни панели и од подот до таванот стаклени отвори, кои се меѓусебно во силен контраст, но сепак не се натпреваруваат меѓу себе на ниту еден начин.

Уште една цел била зачувување на смреката и боровите дрвја, како и култивираната градина што сопственикот ја создавал во текот на неколку децении.

Со конзолно поставување на новиот објект над карпа и задржување на големи примероци од растението рододендрон, кое создава заштита од ветрот, пејзажот е испочитуван и интегриран во проектот.

Масивни стаклени лизгачки врати се отвораат до цветни грмушки и ја внесуваат природата во просторот, објаснуваа понатаму Sunniva Rosenberg Arkitektur.

Додека доградбата се отвора од постојната зграда и градина на југ, истовремено е затворена кон макадамскиот пат на север.

Со перфорирање на оваа затворена панелна фасада со мали дупки во мотив на апстрактна гранка, објектот алудира и на стариот овоштарник.