Од мали монети до ситни парчиња керамика, па дури и грутки земја, Сет Бернард и група студенти од Универзитетот во Торонто откопуваат приказна за тоа како еден римски град основан во 241 година п.н.е. егзистирал низ времето.
„Она што го сакам е да го истражам секојдневието, врските што ги поврзувале луѓето од селата со луѓето во градот. Тоа е само секојдневно искуство што можеме да почнеме да го реконструираме на начин каков што никогаш досега не сме го правеле“. “, вели Бернард, вонреден професор на Факултетот за уметности и наука.
Бернард е дел од меѓународниот тим научници кои го истражуваат „Фалери Нови“, антички град кој се наоѓа на околу 50 километри северно од Рим. Како дел од петгодишен проект, Бернард соработува со колеги од Харвард и Британската школа во Рим.
Освен делови од оригиналните ѕидини на градот кои сè уште стојат, локацијата е живописна рамнина со земјоделски полиња и маслинови градини. Но, под него е закопана фасцинантна историја на град основан пред повеќе од 2.000 години, кој, во својата златна доба, бил дом на околу 15.000 луѓе.
Околу 35 научници од различни области се фокусираа на три посебни локации за ископување. Една локација, надгледувана од Британското училиште во Рим, работеше на една од главните улици во градот, за која истражувачите веруваа дека има две зони: зона на домување и комерцијална зона.
Во меѓувреме, студентите на Харвард работат на две одделни локации. Едната е објектот на пазарот, а другата, предводена од Бернард, е куќа за која се верува дека е резиденција на едно од елитните семејства во градот, кое подоцна ја променило својата функцијата за да прими повеќе активности низ вековите.
„И од таквите работи, можете да ги разберете производствените правци, моделите на потрошувачка“ и економските врски кои се врзуваат за овој град.
Клаудија Папарела студент на програмата, околу процесот на ископување на артефактите вели: „За прв пат во мојот живот видов како целосно непроменети предмети излегуваат од земјата и чувството дека можам да ги составам деловите од секојдневниот живот на античките луѓе беше неописливо“, вели таа.
Бернард и неговиот тим собрале и податоци за животната средина. Извлечените примероци од почвата можат да помогнат околу откривањето на видот на зеленчукиот кој бил одгледуван локално.
„Она што ме импресионираше е нивото на детали што понекогаш можеме да го достигнеме само ако забележиме две различни обоени почви, една до друга“, вели Папарела. „Неколку сантиметри земја имаат потенцијал да ни кажат различни приказни од оние што ги читаме во книгите по историја.
Кејт Тандберг, магистер по археологија која учествуваше во нејзиното прво археолошко ископување, беше подеднакво импресионирана.
„Ништо не се споредува со моментот кога ќе допрете одреден археолошки остаток. Дури и нешто толку едноставно како фрагмент од керамика или ‘рѓосано шајка или да знаете дека некој пред илјадници години стоел токму на местото каде што стоите вие сега држејќи го истиот предмет Тешко е да се искаже колку е кул да се биде првиот човек што ќе фрли очи на некој предмет по 1.500 години, вели таа. „Учеството во теренската работа, исто така, ми даде подобро ценење за процесот со кој објектот се откопува од земја и станува употреблив. Значајни податоци кои ги наоѓате во книги и статии во списанија.“
Досега, многу од артефактите и материјалите се од петтиот и шестиот век. И токму во овој период Бернард ја воочува промената на функцијата во зградата.„Го наоѓавме овој интересен спој на материјал – навистина убави стаклени и бронзени садови и монети и висококвалитетна увезена керамика од Африка, но и алатки или комерцијални предмети како тегови“, вели Бернард.
Додека Бернард е воодушевен од досегашните откритија и наоди, тој сака да копа подлабоко, се со цел да најде докази од вториот век (вистинското потекло на градот).
Бернард вели дека едвај чека да се врати во Италија, иако планира да ја посети локацијата неколку пати пред тоа. Во меѓувреме, во тек е зачувување и анализа на пронајдените предмети. „Го поминувате сето ова време добивајќи ги материјалите и податоците, но потоа треба да ги обработите податоците и тоа трае подолг период“, вели Бернард.
Како што доаѓаат податоците и се откриваат нови информации, приказната за Фалери Нови неизбежно ќе се промени и прошири. Таа постојано ќе се обновува, реевалуира, реформирајќи го постојниот наратив“, вели Бернард.