Пловни градови ги освојуваат водните простори

Светот нема време за чекање, архитектите знаат дека секое парче земја се троши, па прашање на време е кога ќе почне борбата за освојување на водата. Со осум милијарди жители и прогнози за следните неколку декади во поглед на експлозија на популацијата, архитектонските студија низ светот на големо работат на концепти за изградба на цели градови на вода.

Таков е примерот со Институтот Seasteading кој е непрофитна организација основана од политичкиот и економски теоретичар Патри Фридман и коосновачот на PayPal, Питер Тил. Организацијата има за цел да изгради „почетнички земји“ на море, познати како „сестадиди“, кои нудат поголема слобода за иновации во науката, технологијата и политиката. Според својата веб-страница, целта на Институтот е да развие „отворени простори за експериментирање со нови општества со цел да ѝ овозможи на следната генерација на пионери мирно да ги тестираат новите идеи за тоа како да живеат заедно. Компанијата тврди дека градењето пловечки градови ќе понуди алтернатива на конвенционалните модели на владеење, со неколку регулативи.

Владата на француската Полинезија веќе потпишала договор со Институтот „Сестединг“ за соработка за создавање на пилот-град во лагуната во близина на Тахити. Тест-градот, насловен како проект за Floating city („Пловечки град“), ќе делува како доказ за концептот за планот на организацијата за изградба на натамошни населби на море. Институтот Seasteading планира да го изгради градот користејќи ја постоечката технологија за лебдечки архитектури развиена од холандската инженерска фирма Deltasync.

Градот би бил изграден врз модуларна мрежа на правоаголни и пентагонални платформи, така што би можеле да се реконфигурираат според потребите на нејзините жители. Армиранобетонските платформи ќе ги поддржат трикатните згради, вклучувајќи ги становите, канцелариите и хотелите со можност за трајност и до 100 години, според физибилити извештајот што веќе е објавен.
Се очекува дека помеѓу 250 и 300 луѓе ќе живеат во населбата. Развојот на градот се очекува да почне на крајот на 2018 година.
Но, ова е само еден аспект на концептот. Освен пловечкиот град, суштината на концептот е и конструкција на пловечки куќи, во перфектна хармонија со природата и опкружувањето, а притоа да се има потребниот простор за живот и удобност. Најновиот концепт доаѓа од Dezeen – MINI Living, кој го претставува т.н. „аквакумент“ на Baca Architects, кој вклучува планови за пловечки куќи, села и други форми на одржлив живот.

Лондонските архитекти развија голем број на концепти кои имаат за цел да го придвижат растечкото урбано население во пловечки заедници на доковите и каналите.
Плановите на студиото за зајакнување на просторот на вода во лондонските кралски докови имаат пловечки домови, продавници и заеднички простори. Концептот е наменет за формирање на една доминантна концепција како дел од идна серија на населби што ќе се протега долж доковите. Модуларниот пловечки Grand prize е уште еден иновативен концепт од студиото, дизајниран да биде лесно реконфигуриран и транспортиран. Сите елементи на патеката и екоодморалиштето ќе бидат напојувани од пловечка соларна фарма и турбини на ветер.
Baca Architects веќе инсталирал лебдечки дом на каналот Чичестер во јужна Англија за да покаже како би можел да распореди домови низ патиштата во Лондон. Реплицираниот дизајн беше развиен како прототип со британската компанија Floating Homes. Таа победи на конкурс за идеи во кој бараше решенија за кризата за домување во Лондон, во организација на истражувачкиот центар „Нова лондонска архитектура“.
Домот се однесува на дизајнот на т.н „ каналски чамци“. Таа е структурирана околу принципите на просторната ефикасност, со распоред на сплит-ниво кој има тераса врежана во рамен кров. Студиото сега се надева дека ќе инсталира повеќе префабрикувани лебдечки домови на неискористени простори покрај реките и каналите на Лондон, како и во пристаништата, марините и басените на градот.
Архитектите, исто така, претходно ја развиле и ја изградиле „првата амфибиска куќа на Велика Британија“ на еден остров во реката Темза. Куќата се потпира на фиксно минипристаниште како основа, но се крева кога е зафатено со прилив на поплави. Одбранбениот механизам може да се справи со 2,5 метри поплави и е наменет за ублажување на ризикот од поплави во внатрешноста кога инфраструктурните одбрани се докажуваат несуштински.

Baca Architects не е сам во својата визија која се темели на опасноста од зголемувањето на нивото на морето и недостатокот на места за развој. Интересот и предизвикот растат како бран за лебдечки објекти низ целиот свет. Тоа ќе донесе и нови концепти, но во архитектурата како и во историјата важно е она старо правило, кој прв ќе почне. Другите дизајни вклучуваат концепти на пловечки училишта дизајнирани од страна на нигерискиот архитект Kunlé Adeyemi, па дури и цели алтернативни градски управи и национални парламенти.
По сè изгледа, светот не доцни со климатските промени и многу добро знае дека еден ден, иднината на човештвото ќе бидат токму пловечките домови. И токму затоа, не губат време и не теоризираат со дилемата „има време, рано е!“ За архитектите секогаш е време за нешто ново, возбудливо и предизвикувачко.