Куќа во Сао Паоло за одмор и благосостојба

Куќата во населбата Pacaembu, во Сао Паоло, Бразил, е проектирана за брачен пар, со цел да биде конфигурирана како простор за средби со семејството и пријателите, со комплетна инфраструктура за одмор и благосостојба.

Проектот на бирото Studio Arthur Casasе е организиран помеѓу две улици, чиј наклон е оддалечен седум метри. Падот на теренот се решава со поврзување на нивоата со скали и лифт. Ваквата топографија на теренот овозможила да се искористи погледот на станбената и пошумена населба како појдовна точка за распоредот на програмата.

Уште една предност е дискрецијата на куќата кога се гледа од улицата: и покрај тоа што е голема по површина, таа не делува грандиозно поради нејзината поставеност на локација и нејзиното околно уредување, кое наликува на автохтона шума.

На приземјето се сместени дневната соба, трпезаријата, просторот за камин и продавница за пури – социјалните области се интегрирани во верандата со базенот; на пониско ниво се наоѓа гурманскиот простор кој е поврзан со градината и езерото со риби; а на горното ниво има спални соби и интимна спална соба.

Во делот на базенот, осветлени плочи покриени со стакло го сочинуваат подот, најавувајќи преку транспарентност што се случува под земја. Таму, ходник опкружен со киклопски бетонски ѕидови, обликувани во камења, добива природна светлина преку стратешки поставени светларници. Пристапот е овозможен со скали кои се наоѓаат во дневната соба и трпезаријата, кои овозможуваат пристап до тунелот и како крајна дестинација го имаат гурманскиот простор и градината со езеро. На покривот, соларни панели се поставени веднаш до зелен покрив, имајќи ја предвид одржливоста на проектот.

Завршните обработки и премазите имаат неутрална палета со варијации на нијанси на песок. Како дизајнерски елемент се издвојува комбинацијата изработена во бетон и дрво. Киклопскиот бетон, што се гледа на фасадата и на внатрешните облоги, обликуван е во камења, што претставувало предизвик во изведувањетона проектот, бидејќи биле неопходни неколку прототипови додека конечно не се постигнала идеалната пигментација и распоредна камењата, поставени еден по еден, како и печати на цементот, налик на траги од гуми, пишува ArchDaily.

Што се однесува до дрвото употребено при изведбата на капаците на фасадата, поради големиот испуст, барало подеднакво внимание при изведбата, за да се гарантира широк изглед на бетонскиот фронт.

Осветлувањето е индиректно, а влезот на природна светлина, доста обилен. Играта на светлина и сенка се забележува токму на влезот со двојна висина, каде што огромен аголен засек во таванот создава сценографски ефект поради продорот на сончевите зраци.

Проектот за ентериерот имал голема поддршка и учество од клиентите. Составен е од елементи во тонови слични на рустикалните облоги од камен и дрво, но означени со зелени и портокалови мермерни детали. Составот на материјалите на мебелот се одликува со природен лен, кожа, велур, памучни ткаенини од типот букле и волна – сето тоа во потрезвени тонови, оставајќи акцент на некои точки од природен камен во теракота тон, а некои парчиња во темно зелени тонови.

Изборот на мебел комбинира винтиџ парчиња, како што се пар фотелји Tonico, од Sergio Rodrigues, и современи парчиња потпишани од Arthur Casas, како што се софите Fusca и комодата Copacabana. Интегрирани се и други парчиња дизајнирани од архитектот, како што се масичките за кафе Tiles, страничните маси Pistão, фотелјата Jet Set, столчињата за ручавање Max, софата Pan Am, страничната маса Ettore, светилките Grampo, масата Jaky со директорски столови и Lurdes работна маса. Casas дизајнирал и пар наткасни покрај креветот специјално за проектот, како и светилки и други предмети.