Разновидноста и содржајноста на просторот ја прават оваа куќа во Гробник, покрај Риека, Хрватска посебна. Самиот пристап отвора неколку компаративни церемонии на движење и просторни искуства.
На границата меѓу медитеранската и планинската клима, Куќа П на хрватското архитектонско биро МР2 не ја повторува локалната традиционална шема од субмедитерански тип, туку на современ начин ги толкува елементите на автохтониот планински начин на градење: дрвена обвивка направена од сибирски ариш, лимен кров, камена основа од травертин. Современата програма се обликува во архитипот на куќата.
Навидум едноставност: два волумена на катот поврзани со приземна основа. Северниот волумен е интимен тракт: спални соби за родители и деца, од кои секоја има излез на лоѓиа, додека во јужниот е професионалното тонско студио „box-in-a-box“, достапно од надворешни „свечени“ скали.
Во куќата се сместени два работни простора, покрај студиото има и уметничко ателје. Приземјето е ниво за социјални моменти и собирање. Влезниот двор го дозира доживувањето и го штити од несакани погледи централното подрачје на дневната соба. Низ кружен прозорец, речиси заборавен архитектонски елемент, на уметничкото ателје се назира влезот.
Дневната соба со трпезарија и кујна, двојно застаклена, е центарот на куќата од кој вертикално и хоризонтално се протегаат насоки на комуникација, а надворешната тераса е проширена дневна соба, со камин/скара од травертин, поплочување со штици и интегрирана постоечка вегетација.
Мостот низ воздушниот простор на дневната соба ги поврзува двата горни тракта, што го прави целокупното искуство на просторот долж оската Z. Друштвеноста на приземјето е подвлечена од гостинската соба и таверната, кои рамноправно излегуваат на теренот покрај дневната соба.
Во Куќа П домувањето и работата се интегрирани, што го отсликува модерниот начин на живот. Куќата создава впечаток на интимна, целосно независна единица, на која едвај и е потребен надворешниот свет и која потребата од разновидност на доживувањата ги реализира внатре самата себе.
Секој детал придонесува за чувството на единственост на просторот, времето, материјалот, битието. Така и ентериерот прави континуитет со надворешната дрвена облога. Еднаш вовлечени во самодоволниот микрокосмос на оваа куќа, завиткани сте во фин топол омотач, скриени од надворешниот свет, а сепак присутно во него.