Може ли Скопје да го следи примерот на Мексико Сити?

Во 1992 година, Обединетите нации го прогласија Мексико Сити за најзагадена урбана област во светот. Се проценува дека околу 1.000 смртни случаи и 35.000 хоспитализации беа предизвикани од ужасниот квалитет на воздухот во градот. Како и во Скопје, топлинските инверзии држеа отровен покривач од нечист воздух над валканиот град, особено во зимските месеци. Околу три четвртини од загадувачките емисии во Мексико Сити доаѓаа од огромниот број стари возила кои возеа по градските улици, зголемени со нецелосното согорување на горивото предизвикано од големата надморска височина. Состојбата изгледаше безнадежна – се зборуваше дури и да се изградат огромни вентилатори за да го издуваат загадениот воздух надвор од градот. Сепак, денес, Мексико Сити има сино небо во текот на многу денови секоја година, а напорите на градот да продолжи да го подобрува квалитетот на воздухот нудат многу практични лекции за градовите насекаде.  Најважно, на возачите им беше забрането да ги користат своите возила еден ден во неделата.

Програмата Еден ден без автомобил (или Hoy No Circula) ги држи постарите возила надвор од патиштата по еден ден во неделата и пропишува полугодишни инспекции на емисиите на возилата. Постарите возила кои не ги задоволуваат стандардите за емисии се предмет на вонредната еколошка програма: забрането им е да возат во деновите кога се високи измерените вредности на загадувањето на воздухот. Јавниот транспорт на Мексико Сити е прогласен за еден од најодржливите во светот.