Без разлика дали жителите на градовите ќе се одлучат да одат пеш, со велосипед, со градски превоз или со автомобил, ќе има значително влијание врз развојот на градот. Погледнете како економската и социјалната моќ на градовите зависи од видот на граѓанското движење.
Во последниве години, приоритетите за мобилност за жителите во САД значително се променија, особено кај помладата популација. Иако најчестиот избор во последните години беше автомобил или јавен превоз, истражувањата покажуваат дека граѓаните на една од најразвиените земји во светот се повеќе се одлучуваат за пешачење, велосипед или одреден електричен уред како што е тротинет.
Ваквите промени во приоритетите во транспортот резултираа со многу придобивки и за жителите и за градовите, како од економски, така и од социјален план.
Една студија од 2014 година на „Smart Growth America“, во примерок од 30 градови, открила дека градовите со најмногу пешаци биле Вашингтон, Њујорк и Бостон, додека Тампа, Феникс и Орландо биле последни на листата. Со ова истражување се дадени и други податоци кои не се на прв поглед поврзани со движењата на населението, како што е БДП по глава на жител, што во градовите каде бројот на пешаците е за 38 отсто поголем од последните градови во табела.
Истото истражување беше спроведено и оваа година. Овој пат, покрај 30 градови, анализирани се и 619 WalkUPs, поединечно, односно места во градовите кои се значително „пешачки“ и кои генерално претставуваат само еден отсто од градското подрачје, но кои се од големо значење за градот.
Новите истражувања покажаа дека повеќето пешаци сега ги имаат Њујорк, Вашингтон, потоа Бостон, Чикаго, Сан Франциско и Сиетл, додека Орландо сè уште е на последното место.
Во овие 30 градови живеат 46 отсто од вкупното население на Соединетите држави, или околу 145 милиони луѓе, што претставува 54 отсто од националниот БДП.
Во секој од градовите се утврдува процентот на области зафатени од продавници, канцеларии и станови во таканаречените зони на WalkUp. Добиените параметри укажуваат дека жителите на овие зони имаат пониски трошоци за транспорт, како и поголема понуда за работни места, но од друга страна, повисоки кирии и цената на квадратот при купување недвижен имот.