Легендата вели дека сончогледот го создал богот на сонцето Аполон, претворајќи ја девојката која била вљубена во него во овој цвет, за да може да го следи сонцето секој ден во неговиот поминување по небесниот свод.
Античките Маи го обожувала сончогледот како симбол на светлина и плодност, а и денес овој волшебен цвет ги симболизира сонцето, летото, среќата, ведрината.
Сончоглед и расте само во лето, од јуни до септември, и не може да живее без сонце. Во текот на денот тој се врти кон сонцето, а навечер нежно ја наведна главата и така го чека утрото. Неговото име Helianthus, кое се користи во ботаниката, доаѓа од грчкиот збор helios, што значи „сонце“.
Овие денови полињата со сончоглед ќе бидат во целосен цут и ќе воодушевуваат со својата убавина. Илјадници жолти сончогледи ќе се вртат кон сонцето, впивајќи ги неговите зраци кои ги хранат, ќе го следат секое негово движење и кога ќе почне да заоѓа, како обединета војска, тие ќе ги спуштат главите и ќе одат да се одморат …
Некои од најубавите сончогледови полиња се наоѓаат на југот на Франција, па од нив и Ван Гог црпел инспирација.
Кога во моментот не можеме да лежиме во поле со сончогледи, малку да уживаме во фотографиите, кои се вистински празник за очите и душата.