Порта3 – градежништво, архитектура и екологија Порта3 – градежништво, архитектура и екологија

Од друг агол, ке казам нешто за нашата несамокритичност и илузија во која живееме, која не донесе во ситуација на катастрофална ерозија на моралните вредности. На најхрабрите им остана привилегија барем да имаат свој став по некои работи и истиот да можат да го презентираат, а вие сте храбро списание. Затоа ја почитувам вашата рубрика како едно од малкуте места каде може слободно да се дебатира, а да не се посега по делови од сопствено искажаното мислење, кое има смисла со својата целовитост.

Архитектонскиот еснаф испадна повторно “спанко” кога се во прашање проекти од типот “Скопје 2014”. Предлогот нè потсети дека се изгубивме во дебатирања, кои досега не донесоа егзатни предлози, поставени стандарди, конкретни решенија, кои точно ќе ги презентираат нашите колективно недвосмислени стручни поставки за просторот.

Визуелизацијата на проектот “Скопје 2014” на дел од Малиот ринг прикажува еден архитектонско - урбанистички “Франкенштајн”.
Се прашувам зошто има толку сличности на проектот “Скопје 2014” што ме потсетуваат на филмот “Франкенштајн”.

Професионалниот приод кон проектот ,,Скопје 2014,, неизбежно наидува на апсурд. Kако може да се говори за ,,проект,, кој е претставен пред јавноста преку елекронските медиуми како визуелно-аудитивна симулација? Едновремено, како може да се говори за ,,визуелна симулација,, односно фантазматична претстава, кога пред очите на јавноста , па и пред очите на професионалната јавност, веќе се изѕидани фасади на голем дел од дигиталната слика ?!Дали оваа ,,реалност,, е магионичарски трик,,,хипноточко,,доживување,мистично чудо?,,Што е всушност?!

Проф. д-р Јасмина Сиљаноска

Деновиве се изнаслушавме и изнагледавме мноштво на оркестрирани атонални настапи по медиумите што упорно се обидуваат да ни го објаснат редефинираното значење на поимот идентитет и градска слика.

Каде е мерката на архитектурата во времево и просторов? Или, во општеството на бесконечните спектакли естетскиот шарм ќе биде насекаде, каде-било-кога-било

проф. д-р Тихомир Стојков, архитект

Без некоја особена емоција или волја на почетокот на оваа, досега невидена расправија за просторот во кој битисуваме, во обид барем ладнокрвно да се преживее сето тоа, сепак на крајот се зафатив со овие редови поттикнат за момент од сеќавањето на еден текст што го напишав во 1999 година под наслов “Глобализацијата и културата на неместо”.

Петар Николовски

Мојата професионална ориентација е во делот на градежната физика, така што нема да навлегувам во естетиката. Меѓутоа, се подготвува законска регулатива со која мораме да ги следиме европските директиви, кои се поддршка на протоколот од Кјото за намалување на влијанието од емисиите на штетни гасови. Според тие директиви при секоја реконструкција на стари згради мора да се води сметка за енергетската ефикасност .

Почнувајќи од 1965 година се распишани повеќе меѓународни, републички и локални архитектонско - урбанистички конкурси за уредување на централното градско подрачје на Скопје и за дефинирање и обликување на централниот градски плоштад. Многу експерти од различни области на проектирањето вложиле  исклучителна позитивна енергија и достојно за почит поединечно и колективно професионално знаење, продолжувајќи го со своето творештво континуитетот на Македонската Цивилизација.

1. Дали кој било религиозен објект се изградил досега на подлога од подземна канализација, иако истата ќе се дислоцира  технички?
 Во тој контекс да се прашаат нашите верски водачи, а и стручната структура од доменот на археологијата.
 Во контекс на поставување цркава таму каде што е вцртана маркичката да се дообјасни како евентуалните верски  ритуали за кои е потребен пристап со моторно возило би се реализирал?