Апстракција и интеграција во музејската зграда во Ханои

Студиото АРБ Архитекти во Ханои, се посвети на проектот за музејска зграда посветен на култот на Џао Мау, која претставува гранка на виетнамската религија посветена на мајките божици, основана во 16 век. Истата е прогласено за нематеријално културно наследство од УНЕСКО во 2016 година.

Музејот, кој се простира на површина од 5.000 квадратни метри среде стар овоштарник, директно комуницира со локалниот пејзажот и постоечката вегетација. Скриена меѓу овошки, малата куќа која уметникот ја користел за одмор, оградата и оригиналните столбови на вратата е лоцирана во селото Хиен Нин, во областа Соц Сн северно од виетнамската престолнина.

Проектот на АРБ Архитекти е особено значаен поради фокусот кон рециклирање на материјалите, каде за неговата изградба се користени илјадници повторно употребени плочки, кои доаѓаат од покривите на блиските напуштени куќи со кои се изградени нови површини и преку апстракцијата на современиот обликовен јазик.

Музејот е резултат на симбиоза на апстракција и интеграција помеѓу постојните и изградбата на нови функционални единици (што се користат за сместување, галерии и кујна организирана околу стариот дом, кој сега служи како изложбен простор) за дела поврзани со Џао Мау.

Целта на проектот беше колку што е можно да се намали потребата за дислокација на постоечките дрвја. Со проектот, погледот од улицата на стариот овоштарник е врамен и внимателно скриен зад вратата, создавајќи хармоничен дијалог помеѓу апстракцијата на новата архитектура и постоечката средина.

Преку овој проект, налик на вистински виетнамски народен уметник, инвеститорот сака да ги зачува трајните вредности на Џао Мау, што е вродено верување на виетнамскиот народ низ генерации па до ден-денес. Проектот се наоѓа во шармантната прегратка на живописното село блиску до главниот град Ханои. Локалитетот, кој зафаќа огромна површина од приближно 5.000 квадратни метри, е исполнет со 50-годишен овоштарник кој вклучува неколку овошни дрвја, борови и бонсаи дрвја. Во моментов, на локацијата има скромна куќа во која сопственикот барал привремено прибежиште за викендите.

И архитектонскиот тим и сопственикот едногласно одлучиле да го зачуваат сето она со кое моментално се „во контакт на теренот“, вклучувајќи ги сите дрвја во градината, старата куќа, оградата и столбовите на портата. Меѓутоа, елементите кои „не ја допирале земјата“ како крилата на вратите, а бонсаи засадени во саксии биле продадени на љубителите на бонсаи. Дополнително, мезанинот на старата куќа е демонтиран за да се трансформира истиот во мултифункционален простор, главно посветен на изложбата на фотографии за Џао Мау.

Доминантен материјал користен во овој проект се традиционалните глинени плочки, кои сопственикот ги собрал од стотици стари и историски куќи во блиските области. Тековната урбанизација ќе има значително влијание врз руралните средини, што ќе резултира со нов изглед и на локалните градителски практики. Многу семејства повеќе не сакаат да ги одржуваат традиционалните кровни конструкции од минатото. Наместо тоа, тие се одлучуваат за помодерни и поиздржливи решенија. Истиот феномен влијаеше на желбата на проектниот тим да се зачуваат автентичните елементи, но реинтерпретирани во современ манир.

„Идејата да користам стари плочки потекнува од моите сеќавања секој пат кога гледам церемонија на танцување. Се сеќавам на светото чувство низ чадот на темјанот, низ попладневната светлина што продира длабоко во внатрешноста на ќерамидите на храмовите. Стоејќи од далечина, можам целосно да се восхитувам на архитектонските линии формирани од ниските тавани, кои личат на елегантна завеса каде звуците на музичките инструменти, танцовите движења, облеката на медиумите и нудечките гестови хармонично се спојуваат во рамката’’ – изјави еден од партнерите во АРБ Архитекти.