Во предвечерието кога Инженерската институција на Македонија обележува 103 години од основањето на првото македонско здружение на инженери и архитекти сакавме да ја нагласиме нераскинливата врска помеѓу инженерството и уметноста. Во холот на Македонската опера и балет се одржа настанот ИНЖЕНЕРСТВОТО ИНСПИРАЦИЈА ЗА МЛАДИТЕ УМЕТНИЦИ. Кога започнавме да го подготвуваме овој настан пред три години, решивме да направиме и една фотографска изложба со објекти и дела од инженерството. Дојде пандемијата на корона и еве со задоцнување од три години, го одбележавме овој настан.
Албански театар Скопје
За аудио-визуелните артистички елементи на инженерите и уметниците придонесе музиката на Влатко Стефановски и на студентите од класата на проф. Дарко Багески. Јас со моите фотографии бев дел од овој настан, а исто така и студентите од Факултетот за ликовни и од Факултетот за драмски уметности. На настанот се обратија и ги поздравија гостите и учесниците амбасадорот на Европската Унија во Република Северна Македонија, Дејвид Гир, претседателката на Инженерската институција на Македонија, професор Христина Спасевска и професорот Роберт Јанкулоски.
Железничка станица, Скопје
Моето претставување со фотографии на инженерски дела, како и на студентите беше на два големи видеобима поставени на ѕидовите од холот на МОБ. Фотографиите со кои се претставив се мои размислувања кои се наоѓаат на крстопатот помеѓу инженерството и фотографијата, или подобро помеѓу инженерските и архитектонски проекти и фотографските проекти. При изработка на моите архитектонски проекти честопати користам фотографиии како средство за посредување на она што го гледам на терен и она што сакам да го направам во проектот.
Административна зграда ул. „Владимир Комаров“, Скопје
За мене фотографирањето на инженерски и архитектонски објекти претставува хибридно подрачје меѓу две професии: архитект и фотограф. Инженерските и архитектонските објекти се објекти кои постоеле и ќе постојат со генерации. При фотографирањето се трудам објектите да го зачуваат својот идентитет и географска положба, ослободени од својот културен и функционален изглед и на некој начин да станат апстракции со поинакво значење.
Катна гаража „Разловечко востание“, Скопје
Фотографијата и архитектура се поврзани знаковни системи. Собрани како архива или распоредени како секвенци, сликите на згради, машини, делови од уреди, далекуводи и разни инженерски објекти би можеле да бидат пат кон софистицирани изјави за општеството и за начините на кои тоа само себе се претставува.
Железнички мост над реката Бошава, Демир Капија
Фотографијата за мене отсекогаш била тесно поврзана со архитектурата, ми се чини дека постојат ист број на начини да се фотографираат згради колку што постојат начини да се фотографираат и луѓе. Секогаш ми биле интересни визуелните можности кои една зграда или објект ги пружа. Никогаш не знам точно што ќе фотографирам. Архитектурата, градежништвото, индустриските објекти се доволно моќни и интересни и тоа е сè што е потребно за да создадам фотографии кои ме интересираат.
Локомотива, Влеча на возови, Скопје
Со фотографијата го документирам општеството и времето во кое живеам. Фотографирам објекти, непознати и убави предели низ Македонија, ги фотографирам моите патувања надвор од земјава. И секако тука се моите фотографии од концерти на многу познати светски музички ѕвезди. Она за што зборувам преку моите фотографии се фрагменти на изградените простори и култивирани пејзажи во нашата земја во кои е впишана сложената историја на испреплетени континуитети и дисконтинуитети. Се работи за способноста на многу генерации да се создаде композитна урбана и градежна околина составена од модели, некои преземени од сосема различни културни извори кои се апсорбирани и преобликувани за специфични, прилично прагматични потреби на една периферна средина на рабовите на светските случувања, некои се оригинални наши модели. Настанува убавина која е економична, ненаметлива на моменти можеби и горка, но редовно ги урамнотежува потребите на луѓето од овие простори.
Маслодајна „Благој Горев“, Велес
Професорот Роберт Јанкуловски во предговорот на каталогот за оваа изложба вели дека не постои стилска воедначеност на моите фотографии. За ова мое претставување сакав повеќе да прикажам некаков пресек на градби на она што се случувало кај нас во изминатите 100 години. И објектите како и луѓето имаат фотогеничност, некои се пофотогенични, некои не се. Од нешто повеќе од 700 фотографии, кои ги правев во она предпандемично време, низ цела Македонија, направив избор на околу 50 фотографии кои беа претставени на оваа изложба и во каталогот од изложбата.
Бугарски конзулат, Битола
Често слушаме како архитектурата и градежништвото кај нас и во околните земји е во дефанзива, како во современиве економски и политички односи го изгубиле авторитетот и влијанието на урбаната и на општествената стварност. Во што верувале и како работеле градителите во времињата во кои се чини дека минатото имало повеќе иднина отколку сегашноста? Се обидував да си замислам додека ги фотографирав објектите. Она што денес е променето е што градот повеќе не се создава како колективно дело во кое архитектонската дисциплина и општеството делат слични цели, туку како колаж на поедини фрагменти кои се последица на партикуларни интереси и на партикуларна естетика.
Католичка црква, Скопје
Така секоја парцела станува предмет на микрополитички борби, а проектите се материјални показатели каква може да биде сегашноста, какво може да биде општеството ако се планира и развива или не, рационално и одговорно. Урбаниот простор понекогаш е добар и кога не е „дизајниран“ и не е „програмиран“, кога се повлекува во втор план и станува невидлива подлога за секојдневните случувања, а на граѓаните честопати им е близок носталгичниот спомен за тоа каков бил некогаш урбаниот простор. За мене овие простори претставуваат убава можност за правење фотографии.
Станбена зграда, бул. „Јане Сандански“, Скопје
Поминаа стотина години на поновата историја на нашето градителство и инженерство. Многу од објектите и понатаму стојат, како потсетник на едно важно поглавје од историјата на нашето инженерство, многу се сè уште во функција. Со моите фотографии покажав само мал дел од нашето градителско и инженерско наследство.
Автор: Ангел СИТНОВСКИ, дипл. инж. арх.
Фоаје на Национална опера и балет, Скопје
ХЕЦ Глобочица
Мост на Дебарско езеро
Научен институт за тутун, Прилеп
Трафостаница, Скопје
Филолошки факултет „Блаже Конески“, УКИМ, Скопје
Музеј на холокауст, Скопје
Национална опера и балет, Скопје
Македонска радио телевизија, Скопје
Народна банка на РМ
Браво за колега Синовски,