Изложба на Славчо Соколовски со наслов „Моето име е емигрант“

Утре (15 мај )во Национална галерија на Македонија, објект „Мала станица“, во 19.30 часот, ќе се отвори изложба на авторот Славчо Соколовски со наслов „Моето име е емигрант“.

По преселувањето во Америка во 2000 година, Славчо Соколовски продолжи со создавање уметнички објекти, користејќи слични видови материјал, кои ги пронаоѓа низ улиците на Бостон и Кембриџ, Масачусетс.

Животот во Америка се случува на улица и станува начин на кој тој ја запознава неговата нова земја. Со цел да се насочи, почнува да асимилира некои аспекти од американските „нешта“ во својата уметност и во својот начин на живот. Тој се соочува со една сосема поинаква палета на бои и модел на живот.

Исто така, по преселувањето на Соколовски во САД, неговото првично визуелно доживување на облекувањето го потсетува на начинот на кој во САД не само што се соочил со јазичната бариера, туку и со појавноста. Луѓето околу него се изразувале на многу поинаков начин отколку во неговата земја. Неговата облека била повеќе формална, а не комфорна и шарена како на Американците. И тој зачекорува во неговиот нов свет со облекување како Американците. Облеката е површината на нашиот изглед и е почетна точка за начинот на кој комуницираме со оние околу нас.

Ткаенината и бојата ни даваат смисла како ја интернационализираме нашата форма и лични ставови. Менувањето на неговиот изглед станува метафора за реинтерпретирање на неговиот материјал на уметничка одлука и изградба на арт-објекти. Чинот на „преоблекување“ на Славчо му помага да се идентификува со новиот идентитет, претставувајќи ја повеќебојната „социјална ткаенина“ во која тој сега живее.

Соколовски започнува да експериментира со шиење на ткаенини една со друга, сликајќи и потенцирајќи некои од материјалите во ателјето. Го истражувал шиењето на ткаенините и начините како се поврзуваат една со друга. Формалната поставеност на овие дела потсетува многу на неговите претходни дела, користејќи едноставна структура на мрежа за потенцирање на атмосферскиот, космичкиот или духовните пејзажни простори. Сепак, тој воведува чисти бои како нов елемент во неговата уметност. Земјените тонови и суптилните неутрални и текстурни распореди кои доминираа во раните дела се задржуваат во некои парчиња, но светлата боја е воведена и славена. Бојата и шиењето се медитативни и претставуваат подинамично движење преку бојата.

Знамињата се симболи на една нација или институција. Додека тие се разликуваат во форми, тие често се квадратни и поседуваат впечатлив дизајн во обликот и бојата. Знамињата може да имаат своја улога во борба, на море, во религијата, во лингвистиката, политиката и прославите. Во суштина, знамето е симбол што другите го препознаваат и се поврзува со конкретни национални, културни или социјални намени.

Во истражувањата на Соколовски за сопствениот идентитет како иселеник во Америка, тој одбра да создаде свои знамиња – симболи на промени и создавање на нов идентитет, движејќи се од Македонија и комбинирање на наследството со својот живот и семејство во Америка. Овие знамиња се метафори на емоции и искуства како на надворешноста така и на внатрешноста. Симболот на знамето, процесот на собирање и наоѓање на облека од емигранти и спојувањето на ова платно во сликара, рефлектира  поинтимен сензибилитет за разлика од неговите претходни дела. Неговите македонски дела поседуваат егзистенцијална и духовна природа, со експресионистички карактеристики како и источноевропската естетика. Во инсталациите со знамињата, бојата се ослободува, се појавува интимноста на процесот и слободата на духот се појавува во суптилноста на боите. Со оваа отвореност, тој реферира на женската иконографија на изработка на прекривки, закрпи и грижливост…“ (извадоци од текстот во каталогот / автор на текстот е Ејми Кант, слободен уметник и писател од САД).