Халуцинатни искуства во експанзивни платна кои го истражуваат виртуелното и опипливото

Уметникот Алексис Мата го зазема централното место во ФатаМоргана, изложба за две лица во галеријата The Hole во Трибека, Њујорк. Изложбата ги спојува живописните слики во масло на Мата со дрвените скулптури на Раул Де Лара, создавајќи дијалог што ги хибридизира реалноста, перцепцијата и меморијата. Изложбата упатува на еден вид оптичка илузија – фатаморгана видена веднаш над хоризонтот, именувана по артуријанската волшебничка Морган ле Феј.

Овој концепт – седум слики, масло на платно од Алексис Мата со помош на вештачка интелигенција и седум скулптури од Раул Де Лара поставени се во импресивно опкружување на затемнети ѕидови и песочни јами, евоцирајќи ја променливата, илузорна природа на пустината.

Сликите на уметникот Алексис Мата, кој сега можат да се видат во галеријата во Трибека, се осврнуваат на неговите патувања во три пустини во близина на Мексико Сити, каде што користел лековити растенија за да ја зголеми својата сетилна перцепција. Неговите дела ги преточуваат овие халуцинатни искуства во експанзивни платна кои го истражуваат пресекот на виртуелното и опипливото.

Прифаќајки ги дигиталните интервенции и „пропустите“ генерирани од вештачката интелигенција, Мата ги деконструира традиционалните пејзажи во фрагментирани, апстрактни обрасци. На пример, во делата како Volar para observar, изобличувањето станува толку изразено што сцената се раствора во динамични обрасци.

Сликите на Мата обработуваат теми на трансформација и исчезнување. Користејќи аналогно-дигитален процес, уметникот повторно измислува композиции од мртва природа во надреални пејзажи кои ја предизвикуваат перцепцијата на гледачот. Цвеќињата, овошјето и природните елементи се претвораат во вонземни форми, отелотворувајќи непостојаност и еволуција. Овие големи платна – неговите најамбициозни досега – го опкружуваат гледачот со панорамски визии, дополнително зголемувајќи го нивниот квалитет како од соништата.

И Мата и Раул Де Лара ги надополнуваат своите дела со силна врска со нивното мексиканско наследство. Во сликите на Мата, вклучувањето на нопалите и флората специфична за Мексико Сити ја рефлектира гордоста на неговата татковина, додека неговиот надреален пристап оддава почит на сложеноста на меморијата и идентитетот. Де Лара истражува слични теми во неговите скулптури, кои вклучуваат традиционални мексикански техники на резба во дрво и материјали како што се семето tz’ite, историски користени за ритуали и визии.

Фата Моргана почнува со ова извонредно искуство кое е и лично и универзално. Преку нивните соодветни медиуми, Алексис Мата и Раул Де Лара ја трансформираат меморијата, перцепцијата и културното наследство во сетилно истражување. Смелите, апстрактни платна на Мата ги повикуваат гледачите да ги преиспитаат границите на реалноста, правејќи го неговиот придонес на изложбата истакнат.