Carlo Scarpa: Павилјонот на Венецуела на Биеналето во Венеција

Голем дел од оние кои го посетуваат Биеналето во Венеција ќе поминат покрај оваа зграда без многу да ја забележат нејзината архитектура. Оние кои ќе забележат можеби не знаат дека ова е ран проект на Carlo Scarpa (1906-1978) и еден од ретките кој е нова самостојна зграда, а не реновирање, или доградба на историски објект.

Во 1951 година, Градскиот совет на Венеција му дозволи на Биеналето проширување во рамките на Giardini за да се овозможат нови павилјони за земјите кои сè уште немаат изложбени простори. Поранешен студент на родениот венецијанец, Scarpa, Graziano Gasparini, италијански сликар и архитект кој се преселил во Венецуела, предложи Carlo Scarpa да биде ангажиран како архитект.

Локацијата е мала и ограничена помеѓу швајцарскиот и рускиот павилјон и содржи три значајни дрвја, но дизајнот успева да ги вметне и да создаде значајна, робусна зграда со минимални материјали.

Зградата е составена од два правоаголни бетонски волумени, едниот поголем од другиот, и благо поместени еден од друг.

Бетонот ги прифаќа ограничени средства за изградба, ја слави слоевитоста на оплатата и текстурата на камчињата.

Влезните скали се од истиот бетон, но има чувствителност при вметнување на дрвени газишта, заедно со внимателно поставената лоза.

Влезните простори се дел од целокупната композиција, со бетонски покрив над еден дел и малку понизок лесен покрив кој води од дворот во внатрешните волумени.

Носачите на овој покрив се со прекрасни детали на типичен Scarpa начин, со низа други детали расфрлани околу зградата и локацијата.

Внатрешните волумени имаат големи ленти од стакло поставени високо, кои нудат поглед кон небото и дрвјата надвор и привлекуваат природна светлина во зградата без да ги прекинуваат ѕидовите за изложбата.

Очигледно е дека економската состојба во Венецуела не дозволува соодветно одржување на зградата и можеме само да се надеваме дека може да се најде соодветен добродетел пред овој скапоцен камен да се влоши многу повеќе.

Во меѓувреме, ако го посетите  Биеналето во Венеција, застанете, восхитувајте се и проучувајте ја оваа зграда – и учете од меѓусебната поставеност на формите, волумените, материјалите и деталите.