Јужно од мексиканскиот град Гвадалахара, архитектонското студио Radillo Alba дизајнираше семејна куќа наречена Casa RA. Оваа зграда од бела тула немаше да биде толку интересна доколку нејзината организација не почнеше од вообичаените барања како што е желбата да се спакува што е можно поголема куќа на ограничена парцела.
Меѓутоа, во овој случај, архитектите имаа друга задача. И тоа да се зачувуваат сите пет возрасни дрвја, така што меѓу нив да се постави куќа, дури и ако тоа ја нарушува организацијата.
Кога првичниот распоред на просториите бил дизајниран во согласност со распоредот на дрвјата на парцелата, архитектите пронашле места за тераси, како и за други надворешни простори, кои се во согласност со условите на парцелата.
“Две дрва од предната страна го дефинираа влезот во гаражата, додека она од страната ја нагласува пристапната патека, поделувајќи ги изградените волумени. Останатите дрвја се зад куќата и прават пријатно засенчување на терасите“, објаснуваат архитектите од студиото.
Најголемиот предизвик било да се организира градилиштето за да не се оштетат постојните дрвја. Поради тоа била направена заштита на кореновиот систем, додека тешката механизација не можела да влезе во парцелата.
Секако најдоминантен елемент во дизајнот е белата тула, која се користела и на надворешноста и на ентериерот. Неговиот континуитет е „скршен“ на места со метални летви, балкони и простор за скали.
Со цел да се постигне континуитет во поделената и пресечена форма на зградата, архитектите избрале тула насликана во бело за сите фасадни sидови на куќата, а внатрешноста на ѕидовите, како што се мали тераси и скали, исто така се направени од бела тула, пишува Dezeen. Нанесените тули биле изработени локално, а овој градежен материјал е традиционален за оваа област и многу често се користи.
Белите sидови свртени кон улицата се скршени од темни метални летви, кои истовремено нудат засенчување и приватност во однос на прозорците и терасите од оваа страна. На задниот дел од куќата, прозорците и балконските врати се изложени на околното зеленило. Бели ѕидови од тули може да се видат и во внатрешноста, каде што се хармонично интегрирани со дрвените површини на подовите и некои ѕидови.
Задниот дел на покриениот простор за паркирање е изработен од метални летви, кои ја одделуваат оваа зона од внатрешниот двор, во кој доминира стаклен фасаден ѕид поставен на јужната страна од зградата. Дополнителен сегмент од оваа зона е бетонско скалило што се протега директно по металните летви и кое се истакнува со својата сива боја во однос на белата фасада.
За разлика од воздушниот и светлиот ентериер, во задниот дел на куќата има салон, кој е дефиниран со сиви бетонски sидови и сјаен црн под. Дополнителни детали како црн камин и темен мебел ја продолжуваат оваа естетика.
Дрвено скалило осветлено од кровен прозорец води до првиот кат каде се организирани четири спални соби, а од секоја од нив може да влезете во терасата.
Особено интересна е бањата, која има поглед на зелениот атриум.