Кои градежни материјали се најлесни за рециклирање

Суровините како што се каменот, песокот и железото се експлоатираат ширум светот во големи количини со цел да се задоволат потребите на пазарот. Од друга страна, на градилиштето се создаваат големи количини градежен отпад, кој често завршува во несоодветен отпад и не се рециклира. Така, на пример, во Бразил, градежниот отпад учествува помеѓу 50 и 70 отсто од вкупниот цврст отпад.

Меѓутоа, ако се внимаваше повеќе, овој отпад може да има значителен потенцијал за повторна употреба. Доколку отпадот бил правилно депониран, сортиран и потоа рециклиран, покрај помалку отпад, ќе има помала потреба од експлоатација на суровини, пишува ArchD Daily.
За соодветно управување со процесот на рециклирање, неопходен е ефикасен систем на отстранување и собирање на градежни материјали. Иако класификациите се специфични за земјата, генерално постојат две главни групи. Во првата група спаѓаат бетон, керамика, камен и цемент, кои сочинуваат најголема количина отпад, додека во втората група спаѓаат дрво, пластика, метал и други градежни материјали. Погледнете подолу како се рециклираат некои од најчесто користените материјали.

Челикот може да се добие со комбинирање на железна руда и јаглен, со топење во печки на висока температура или со рециклирање на челични отпадоци со користење на електрични печки. Рециклирањето на челик датира од периодот на Римската империја, кога војниците собирале воени предмети што биле оставени на бојното поле и ги користеле за производство на ново оружје.
Имено, челикот може бесконечно да се претвори во нови производи без да се изгуби квалитетот. Најчесто од рециклиран челик се изработуваат арматура, жици и разни метални профили.

Рециклирањето на бетонот намалува значителна количина градежен отпад, ги намалува трошоците за изградба, но исто така и количината на емисија на CO2 при создавање на нов бетон. Специјална дробилка се користи за рециклирање на цврст бетон, кој се користи за производство на материјал познат како „рециклиран агрегат“.
До неодамна, рециклираниот бетон се користеше само за производство на темели и плочи, но тестовите покажаа дека бетонскиот агрегат со ефикасни технологии може да обезбеди структурни елементи од 30 до 40 MPa.
Исто така, многу е важно рециклираните агрегати да бидат 10 до 15 отсто полесни од „оригиналниот“ бетон, што значи помала количина на кубен метар структура, како и пониска цена за транспортните трошоци.

Употребата на „рециклирано дрво“ стана исклучително популарна последниве години. Рециклираното дрво што е цврсто може да се користи за да се направат поголеми структурни елементи или во форма на летви за да се направат гајби, палети или носачи за разни намени.
Помекото дрво, кое е често поевтино, исто така може да се рециклира и често се користи за правење различни панели. Рециклираното дрво исто така често се користи за да се направат табли од МДФ. Ако ниту еден од овие процеси не може да се направи со дрво, тогаш тоа може да се користи за производство на биомаса.

Доколку гипсените елементи и малтерите неправилно се одложат тие може да ослободат запалив и многу токсичен водород сулфид и со тоа да ја загадуваат почвата и подземните води. Меѓутоа, ако се рециклира правилно, овој материјал ги задржува истите физички и механички карактеристики.
Проширениот полистирен, попознат како стиропор, исто така може да се рециклира. Овој материјал може да се користи за производство на нови пластични производи, па дури и за производство на премази и бои.

Иако стаклените шишиња минуваат низ редовен процес на рециклирање, рециклирањето на прозорското стакло се соочува со голем број компликации. Поради различниот хемиски состав и температурата на топење, стаклото од прозорецот не може да се рециклира заедно со други производи од стакло.
Сепак, по топењето, стаклото за прозорци може да се инсталира во асфалт или дури и во жолто и бело рефлексирачки бои за патот. Од друга страна, скршеното стакло може да се комбинира со бетон за да се создадат подови и плочи од гранит.

Цинк, алуминиум, разни материјали за пакување и текстил може да се користат повторно. Се разбира, постојат супстанции како азбест, бои врз основа на латекс, хемиски растворувачи и лепила, како и бои врз основа на олово на кои им е потребен многу внимателен третман за да се намали нивното влијание врз животната средина.
Освен фактот дека регулираните протоци на рециклирање би ја намалиле можноста за нелегални депонии, кои имаат штетно влијание врз животната средина, трошоците за изградба ќе бидат намалени, како и експлоатацијата на суровините и загадувањето на воздухот со производство на нови материјали.