Кратка историја на балконот: од античка Персија до пандемија

Балконот, или терасата, за сите кои живеат во станови, во моментов е единствениот простор што ги поврзува со надворешноста и овозможува да бидат во контакт со други луѓе, иако оддалеку. Ќе се согласиме дека деновиве стан кој има балкон го прави големо богатство за неговите сопственици, кои веројатно уживаат повеќе од кога и да било.

Деновиве, поседувањето балкон или тераса стана привилегија, не само затоа што овозможува да се фати свеж воздух и сонце, туку и овозможува учество во заедницата… многу ограничено, но сепак најинтензивно што е можно во моментот. За само неколку дена, балконот во земји ширум светот ја врати својата „демократска функција“, односно функцијата за учество. Сега кога сме опкружени со вишок на „паметна“ дигитална комуникација, имаме потреба од гледање во очи додека разговараме, па балконите се користат како места за разговор, да се аплаудира за докторите или дури и да пееме со соседите. Сепак, од каде доаѓаат нашите балкони?

Од Персија до Сицилија
Осмислен во Персија и Египет, балконот имал специфична церемонијална функција, која е хиерархиска од некои аспекти, каде оној на балконот им зборува на масите под него. Со текот на времето, балконите, вклучително и нејзината чардак-верзија, станале вообичаени во Грција и во антички Рим, и биле користени за јавни настапи, како и за подобри позиции за гледање разни настани, и често можеле да се видат во близина на Форумот.
Сепак, за време на средниот век, поради недостаток на канализациони системи, балконите презеле друга значајна улога, односно станувале тоалети. За среќа, тоа не е зачувано од историјата…

Нешто подоцна, за време на ренесансата, балконите станале вистински уметнички дела што покажувале гордост и биле статусен симбол. Во овој период, нивната главна цел била естетска, а не функционална.
Во ерата на барокот, балконот конечно презел централна улога во дефинирањето на составот на фасадата. Со текот на времето, употребата на железни балустради станува сè покомплексна, на пример, сицилијанските балкони се вистински рај за очите.
Место да се покажете
Да се ​​покажеме од возвишена позиција, честопати било случај низ историјата кога диктаторите и моќниците користеле балкони од кои на масите под нив им ја демонстрирале својата моќ и недопирливост. Гледајќи ги сликите на Гоја од почетокот на 19 век, можеме да видиме дека проститутките честопати од поединци  биле „изложени“ на балконите кои како сенки, стојат во позадина.
Од друга страна, историски пример за жена на балконот е секако Јулија на Шекспир. Преку романтичната приказна за Ромео и Јулија, можеме да видиме дека балконот беше поставен како симбол на единственото место каде што би можеле да бидат заедно. Таа, како и повеќето луѓе сега, беше затворена во куќата и единствениот спас и беше балконот.

Со векови, затворањето дома беше типичен услов за многу жени кои можеа да бидат слободни само на балконот и во многу приказни и слики жените се појавуваат на балконите.
Аристоркатските париски ликови, портретирани од славниот сликар Едуар Мане на неговиот познат балкон од 1869 година, уживаат во погледот одозгора. Имено, по реконструкцијата на Париз кога биле обезбедени подобри хигиенски услови во градот, зградите се повеќе содржеле балкони кои станале место каде се покажувала буржоазијата, пишува Domusweb.

Балкон од 20 век
„Balconear“ е глагол во шпанскиот јазик што значи да се погледне некого или нешто одблизу, но не и да се учествува. Ова значење јасно ни покажува што одамна е функцијата на балконот.
Доаѓањето на армиран бетон предизвикал балконите да се прошират и да станат посложени и поголеми. Заедничкиот балкон станал се повеќе применлив елемент во станбени згради. Честопати се користел како премин што ги поврзувал становите или местото во зградата што станарите го користат заедно, најчесто за сушење облека, што поттикнувало развој на социјални односи. На ова место, се разменувале озборувања додека се пиело кафе, а во зградата биле организирани заеднички настани. Заедничкиот балкон станал повеќе од само архитектура и го дефинирал социјалниот модел на живот во заедницата.
Концептот набрзо се менувал, па становите повторно добивале индивидуални балкони само за домашните. Значи, становите почнале да добиваат балкони и тераси како место да излезат и да останат на отворено. Многумина не го разбирале овој концепт на проширена дневна соба, па затоа ги застаклуваа своите тераси или, уште полошо, ги затворија и ги претворија во простории.

Балкон на новиот милениум
На почетокот на 21 век, балконот, поточно терасата, ретко беше во функција на заедничкиот простор и се повеќе беше во духот на индивидуализмот и капитализмот. Балконот повеќе не е место за состаноци со други станари, и се гледа како приватен простор. Терасите се често основен елемент со кој се засилува луксузот на одредено живеалиште и, според погледот кој го овозможува, како и пространоста, тој е главен играч во промотивните кампањи на многу недвижности во целиот свет.
Сега кога сите се собравме во оваа незавидна состојба, затворени во нашите домови, конечно сфаќаме и чувствуваме дека ни требаат социјални врски. Ги гледаме нашите градови одозгора, но со желба повторно да се сретнеме со луѓе и желба да учествуваат, а не само да бидеме на балкони.