Норвешките згради генерираат повеќе енергија отколку што можат да потрошат

Земјите-членки на ЕУ се стремат да до 2020 година сите нивни нови згради бидат целосно енергетски неутрални, односно дека емисијата на јаглерод ќе биде сведена на нула. Сепак, Норвежаните немаат намера само да останат на тоа. Тие сакаат да го решат проблемот со климатските промени преку проекти на нивните нови згради, што е особено амбициозно, со оглед на тоа дека речиси никој во светот нема толку студени и темни зими како Норвежаните.

Со други зборови, ако јаглеродот во средината на Скандинавија може да се сведе на нула, нема причина зошто тоа нема да биде можно во други земји.

Еден од поновите проекти кои ги следат одржливите принципи на изградба е Powerhouse, концептот на енергетски позитивна зграда зад која стои иновативното архитектонско биро Snohetta. Во период од 60 години, оваа зграда треба да генерира повеќе обновлива енергија од вкупната сума потребна за производство на материјали од кои ќе биде изработена, потоа за нејзина изградба, за секојдневните активности во неа и, конечно, за нејзино уривање.

Најголемата зграда под знамето Powerhouse ќе биде следната година во Trondheim под името Brattorkaia. Таа е замислена како деловна осумкатница која треба да произведе 485.000 киловат-часови (kWh) годишно (додека просечниот норвешки дом троши околу 20.000 kWh годишно). Ова всушност значи дека Brattorkaia ќе стане мини фабрика која ќе може да ја снабдува норвешката јавна мрежа со електрична енергија.

Вакви слични проекти од истиот архитектонски тим има и други. На пример, Snohetta неодамна го претстави проектот на иновативен хотел Сварт кој ќе биде изграден на Арктичкото поларско езеро и ќе генерира доволно енергија за сопствено уривање. Неколку години претходно, истото биро го дизајнирало дизајнот на експерименталната куќа Зеб во која Истражувачкиот центар за нуклеарни згради спроведуваше тестови. Проектот Powerhoouse треба да биде круна на нивната мината работа.

Powerhouse Kjorbo во моментов е нивен единствен објект на располагање за разгледување. Таа се наоѓа во деловната област во близина на Осло и е направена претежно од рециклирани материјали. Неговите големи стаклени прозорци биле стари со години, исто како неговиот бетонски скелет, додека изолационите плочи се направени од пластични шишиња. Сепак, она што го прави овој проект одржлив е разновидните паметни решенија имплементирани во проектот. На пример, сончевите панели на собата собираат енергија за време на сончеви денови, се чуваат енергетски бунари, а геотермалните пумпи се користат за загревање за време на екстремно ладни денови.

Постојат и неколку други инженерски трикови  за заштеда на енергија. Една од нив е светлина на сензорот што го активира движењето на корисникот околу зградата, и интересно е дека дупката за вентилација во овој објект исто така може да се користи како спирала со скалила. Зградата е покриена со фасада од горено дрво Shou Shugi Ban.

Интересно е што оригиналната зграда Кјорбо од 1980-тите години, пред реконструкцијата, потрошила просечно 250 kWh за метар квадратен, а денес само 85.

Трендот на зелени згради во Норвешка продолжува упорно, што е за сите пофалби. Освен тоа, Осло беше избран за Зелен главен град на Европа за 2019 година.